Narzeczony na niby - sympatyczna polska komedia

Bartosz Prokopowicz, kiedyś operator dziś reżyser, po udanym debiucie pt "Chemia", filmie - wspomnieniu żony, która zmarła na raka, zalozycielki fundacji Rak and Roll, Magdy Prokopowicz, powraca z filmem inteligentnym, lekkim i bardzo współczesnym. Tak jak "Chemia" była dla mnie za ciężka tak "Narzeczony na niby" naprawdę bawi. Inteligentne dialogi, ciekawe postacie plus scenariusz. Dodatkowo muszę oddać hołd Piotrowi Adamczykowi, który jest genialny w rolach komediowych. Sonia Bohosiewicz oraz Karolak również świetni! Nie chce opowiadać fabuły filmu, to co zwróciło moją uwagę to przesmiewczy stosunek Prokopowicza do środowiska reżyserów oraz świata tzw show biznesu. Zna to środowisko i doskonale je sportretowal i sparodiowal. Reżyser, który wtrąca w co drugim zdaniu angielskie słowa jest bardzo przekonujący. Wiadomo że po angielsku wszystko brzmi "profesjonalniej" niż po polsku. Są też wszystkie warszawskie snobizmy jak apartament na ulicy Twardej, plac Zbawiciela oraz kluby hípsterskie. To co udało się Prokopowiczowi to zrobić film inteligentny, ze świetną obsadą, gdzie widać że wszyscy aktorzy mieli niezłą zabawę. Warszawa w końcu jest Warszawą, a nie Nowym Jorkiem, bohaterowie są ciekawi, historia nie jest wydumana. Dowcip, który mnie rozbawia. Wracając do Adamczyka - uważam że jest to jeden z najlepszych polskich aktorów, który nie trafił w swój repertuar. Komediowy talent wyjątkowy, ale domyślam się że role dramatyczne w jego wykonaniu mogłyby być również ciekawe. Wsadzony trochę w strój papieża czy Chopina pewnie stracił szansę pokazać się w innych rolach. Na ekran wraca też Sonia Bohosiewicz, ostatnio nieobecna w polskich produkcjach. Genialna w rolach komediowych, że przypomnę rolę w przesmiesznej komedii "Podejrzani zakochani". Świetna! Nie można zapomniec też o aktorach Teatru Wybrzeże - Dorota Kolak jak zawsze doskonała. Ewa Kasprzyk w małej roli, ale zwracajacej uwagę. Polecam obejrzeć i się pośmiać.