Nie ma tego złego - zupełnie nieśmieszna historia stalkingu


                                                        ulotka dystrybutora

Gatunek "komedia romantyczna" chyba zakończył swój żywot w latach 90-tych wraz z takimi filmami jak "Masz wiadomość", "Bezsenność w Seattle", "Kiedy Harry poznał Sally" ze swoim podnoszącym na duchu, naiwnym wydźwiękiem i lekkim dowcipem. Wraz z nastaniem XXI wieku coś złego stało się z tym gatunkiem, nie wiem czy to publiczność schamiała i oczekiwała takich zmian czy reżyserzy nastawiają się na masową publikę czyli tę z niewybrednym dowcipem. Wulgaryzację można zauważyć już w amerykańskiej komedii romantycznej "Ostrożnie z dziewczynami" z 2002 roku z Cameron Diaz, pre-Kac Vegas - film jest nawet momentami śmieszny, ale przeważa żenujący i ciężki humor (jeśli to jeszcze jest humor). "American Pie" z 1999 roku również zaliczono do komedii romantycznych (ale wg większości widzów jest to komedia erotyczna, nie mająca nic wspólnego z romantyzmem). Prostackie i ordynarne filmy typu "Druhny" czy "Millerowie" epatują dowcipem krążącym wokół wydalania i pornografii. Dlaczego więc wepchnięto te produkcje do tego samego worka co "Śniadanie u Tiffaniego" czy "Rzymskie wakacje"?Pewnie dlatego, że nie wymyślono nazwy na rodzaj filmów, które ja określam jako "obleśne".

Kanadyjska komedia "Nie ma tego złego" jest kolejną komedią romantyczną z wypaczonym znaczeniem tego słowa. Film opowiada o klasycznym stalkerze, który przyczepia się do nieznanej mu kobiety w dniu jej ślubu z zabójczo przystojnym bogatym prawnikiem. Stalker jest z zawodu pomywaczem, a z powołania nie publikowanym nigdzie pisarzem. Właśnie odeszła od niego żona, która zrobiła karierę swoim blogiem o byłym mężu, opisując jakim jest nieudacznikiem. Stalker pojawia się ciągle w życiu kobiety, która (uwaga spoiler!) jak można się domyślić ulegnie w końcu i porzuci zabójczo przystojnego i bogatego prawnika na rzecz klepania biedy z bezrobotnym pisarzem. Bardzo realne!

Film jest nieśmieszny, męczący i nawet całkiem ładne zdjęcia go nie ratują. Poza tym wprowadzono elementy mistyczne, które zupełnie nie wiem po co tam są. Groch z kapustą plus niebezpieczna promocja stalkingu. Odradzam!!!

Komentarze

  1. Anonimowy18 sierpnia 2014 09:19

    Niech sczezną artyści ! kolejna nieprawdziwa i szkodliwa bajka, bo jak chce ci się pracować na zmywaku i pisać niepublikowane opowiadania, to trudno liczyć na tańczącą wokół alkowy muzę. I jak zdołałem się domyśleć film lansuje ryzykowny pogląd że jak kobieta mówi "nie" to myśli "tak", trzeba tylko być niestrudzenie upierdliwym...

    E.

    OdpowiedzUsuń
  2. kinomaniak19 sierpnia 2014 13:08

    Film nic nie lansuje,głupi i nudny film.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Ministerstwo czasu

"Ministerio del tiempo" jest serialem,który uzależnia! Hiszpańska produkcja, dostępna jak wszystkie hiszpańskie telewizyjne produkcje na stronie rtve (niestety bez napisów i tylko po hiszpańsku). Hiszpanie zakochali się od pierwszego odcinka w tym lekkim i dowcipnym przedstawieniu najważniejszych wydarzeń z historii ich kraju. Jest tam i królowa Izabela Katolicka i Krzysztof Kolumb, jest Cyd i Cervantes, pojawia się król Filip II z królem Karolem V. Mamy powstanie hiszpańskiej inkwizycji i odkrycie Ameryki, ale też grypę zwaną "hiszpanką" i słynną w Hiszpanii w XIX wieku morderczynię z Barcelony.  Na czym polega fenomen serialu? Przecież produkcji historycznych jest mnóstwo i nie wszystkie cieszą się taką popularnością. Pomysł fabuły "Ministerstwa czasu" to przenoszenie się w czasie współczesnych urzędników w celu przypilnowania by nikt nie zmieniał historii w sposób nieuprawniony. W czasie podróżują nie tylko urzędnicy tego ministerstwa, ale również wsz
Czytaj więcej

Wilk z Wall Street

Obraz
Recenzja opublikowana w pismie Zadra w styczniu 2014 r. ( www.zadra.pl ) Wilk z Wall Street – film dla prawdziwych mężczyzn Często chodzę do kina, mam swoich ulubionych reżyserów i aktorów. Przyznaję, że Leonardo Di Caprio i Martin Sorsese nie należą do nich, więc może się uprzedziłam już idąc na „Wilka z Wall Street”? To dlaczego poszłam?? Bo 1 stycznia oprócz filmu „Hobbit” w najróżniejszych wariacjach (w 3D, 2D, z dubbingiem, z napisami) nic innego kina nie oferowały…Martin Scorsese jest przedstawicielem kina „męskiego” jeśli można tak nazwać jego filmy – pełne krwi, przemocy i głównego bohatera macho w starym stylu, z kobietą w roli dodatku, do tego najczęściej poniżanej, bitej lub w roli prostytutki. Dobrze znam filmy Scorsese, wiem co mnie czeka, idę. Historia oparta na faktach – Jordan Belfort w latach 80-tych wzbogacił się na handlowaniu akcjami śmieciowych spółek, wciskając kit nieświadomym zagrożenia klientom. Film od pierwszych scen już mnie rozczarował, ale myśl
Czytaj więcej

Kika - hiszpański zawrót głowy

Obraz
                                                          ulotka dystrybutora W tym filmie jest wszystko co charaktersytyczne dla filmów Almodovara - mnóstwo kolorów, wspaniała muzyka, pastisz i obrazoburstwo. Hiszpański temperament, namiętności i historia jakby wyjęta z tabloidu. Słynna już tragikomiczna scena gwałtu na Kice przez eks-aktora porno to kwintesencja stylu Almodovara. Szokowanie publiki, absurd i ironia. Nie ma dla Almodovara świętości, wszystko potrafi wyśmiać, nie boi się trudnych tematów (pedofilia książy w "Złym wychowaniu", homoseksualizm w "Prawie pożądania", przemoc wobec kobiet "Volver"). W jego filmach pojawiają się postacie nietuzinkowe, oryginalne, targane namiętnościami ("Kwiat mego sekretu", "Porozmawiaj z nią"). Bohaterowie romansują każdy z każdym, niezależnie od płci, wieku, statusu materialnego. Filmy są przegadane, ma się wrażenie że aktorzy bez przerwy mówią, do tego postacie są zawsze przerysow
Czytaj więcej