Piknik pod Wiszącą Skałą - W cieniu zakwitających dziewcząt
Zdecydowałam się na podtytuł z Marcela Prousta, ponieważ dobrze ilustruje temat "Pikniku pod Wiszącą Skałą" w reżyserii Petera Weira. Głównymi bohaterkami filmu są dorastające panienki z dobrych domów, przebywające na pensji pani Appleyard w Australii. Jest rok 1900, dzień św. Walentego, w planach wycieczka pod Wiszącą Skałę, wulkaniczną górę. W trakcie pikniku czworo dziewcząt i nauczycielka ginie w niewyjaśnionych okolicznościach u stóp Wiszącej Skały. Po tygodniu poszukiwań znajduje się jedna z uczennic, poszukiwania pozostałych nie dają rezultatów.
Krótki opis fabuły filmu nie jest w stanie odzwierciedlić onirycznego klimatu filmu. Weirowi udało się oddać realia początku wieku kiedy to dojrzewające panny mogły po wyjezdzie z miasteczka zdjąć co najwyżej rękawiczki. Trzymane pod kloszem dobrych manier, z dala od chłopców, a tym bardziej mężczyzn nawiązują ze sobą relacje prawie miłosne. Opowieść Weira kipi erotyzmem, skrywanym za sznurowanymi ciasno gorsetami. Czwórka dziewcząt przed zniknięciem pod Wisząca Skałą zdejmuje gorsety i pończochy jakby w proteście przeciwko przypisanym im społecznym rolom.
Weir posługując się muzyką (wykorzystano utwory Bacha, Czajkowskiego, Mozarta, Beethovena) i obrazem (kadry stylizowane są na obrazy wielkich mistrzów malarstwa, np scena pikniku do "Śniadania na trawie" Maneta czy porównanie jednej z bohaterek do Wenus z obrazu "Narodziny Wenus" Botticiellego) tworzy poetycką opowieść, która ma również wydźwięk polityczny. Reżyser pokazał dwa światy - bogatych i znudzonych pensjonarek oraz w kontraście rodzeństwo rozdzielone w sierocińcu, które musi ciążko pracować na swoje utrzymanie. Wyraźnie czuć lewicowe fascynacje reżysera, który sympatię widza przesuwa w stronę biednych i uciemiężonych. Film powstał w 1975 roku kiedy w Stanach szalała druga fala feminizmu, a hippisi byli jeszcze na topie, co wyraźnie wpłynęło na lewicowy wydźwięk filmu.
Opowiedziana historia nie wydarzyła się w rzeczywistości, ale do dziś facynuje ludzi na całym świecie. Powstają kluby łowców niesamowitych opowieści, regularnie odwiedzających słynną Wiszącą Skałę w Australii (strona internetowa www.hangingrock.com). Jest też mnóstwo fanklubów filmu Petera Weira. Obowiązkowa pozycja dla każdego kinomaniaka.
Byłem ogromnie zawiedziony informacją że powieść na podstawie której powstał ten film, jest fikcją. Najlepszy film Weira....
OdpowiedzUsuńJa również byłam zawiedziona,bo wiele lat żyłam w przeświadczeniu,że faktycznie te dziewczyny zniknęły i nawet sprawdzałam różne informacje na ten temat (okazało się że wymyślone to były informacje).Podobno w trakcie kręcenia filmu dziwne wydarzenia miały miejsce np zegarki aktorek podobnie jak w ksiazce stanęły pod Wisząca Skałą (a może to kolejna legenda marketingowa). Podobnie uważam Piknik za najlepszy film Weira (chociaż bardzo lubię Truman Show).
OdpowiedzUsuń