W 81 rocznicę urodzin Romana Polańskiego - Dziecko Rosemary
Jeśli ktoś jeszcze nie widział tego filmu to koniecznie powinnien zobaczyć. Dla "Kołysanki" Krzysztofa Komedy, ktora jest jednym z najlepszych utworów filmowych w historii kina, dla Mii Farrow w swojej najsłynniejszej roli, dla niezwykłego klimatu filmu i tajemniczej kamienicy, gdzie kręcono zdjęcia. Plotka o klątwie "Dziecka Rosemary" była prawdopodobnie zabiegiem marketingowym, ale wydarzenia jakie nastały po nakręceniu filmu budzą prawdziwą grozę. Najbardziej znaną historią jest morderstwo żony Polańskiego i jej znajomych (w tym Wojciecha Frykowskiego, przyjaciela Polańskiego) w Beverly Hills rok po premierze filmu. Nagła śmierć Komedy, twórcy muzyki do filmu czy rozwód Farrow z Sinatrą w trakcie kręcenia zdjęć (i późniejsze mało udane życie uczuciowe aktorki) również przypisuje się klątwie Rosemary. Zabójstwo Johna Lenona w kamienicy Dakota, która zagrała w filmie, też wiązano ze złą sławą filmu. Warto przypomnieć, że obraz wywołał skrajne reakcje widowni, Polański został oskarżony o promocję satanizmu (chociaż to nie on napisał książkę, której film jest adaptacją). Mimo to sukces komercyjny filmu był niepodważalny, a Polański z nieznanego artysty z Europy stał się czołowym reżyserem Hollywoodu i celebrytą. "Dziecko Rosemary" z powodu swojej diabelskiej tematyki klasyfikowane jest jako horror, chociaż reżyser rozwinął wątek lęków kobiety w ciąży. Gdyby elementy diabelskie usunąć powstał by bardzo dobry film psychologiczny.
Fabuła jest następująca - młode, szczęśliwe małżeństwo Rosemary i Guy Woodhouse wprowadzają się do neogotyckiej kamienicy na Manhattanie, która ma złą sławę z powodu makabrycznych wydarzeń wcześniej się tam dziejących. Poznają sąsiadów, którzy będąc sporo od nich starsi, wchodzą w rolę przyszywanych rodziców. Rosemary zachodzi w ciążę, radość nie trwa jednak długo, ponieważ mąż coraz częściej znika z domu, jest opryskliwy i zajęty sobą. Samotność Rosemary próbuje zagospodarować jej wścibska sąsiadka, pod pretekstem opieki nad ciężarną. Im bliżej porodu tym więcej dzieje się dziwnych, niewytłumaczalnych sytuacji, w których Rosemary widzi sprawstwo swojego męża...
Mimo, że film nakręcony został prawie pół wieku temu to nie trąci myszą, dalej ogląda się go z wypiekami na twarzy. Nie jest to ociekający krwią obraz, ale trochę podobnie jak w "Psychozie" Hitchcocka nastrój grozy wywołują inne środki, takie jak muzyka, światło i zdjęcia. Polecam!
P.S. Warto zajrzeć do bardzo ciekawego bloga o Sharon Tate, ofierze Mansona i jego "Rodziny". Chociaż wielu krytyków filmowych uważa, że Sharon była przede wszystkim ofiarą Polańskiego, który pozwalał sobie na niemoralne wyskoki, za jeden, ten najbardziej znany, do dziś jest ścigany przez wymiar sprawiedliwości USA. Po sukcesie "Dziecka Rosemary" Polański zatopił się w hektolitrach wódki i brylował wśród zdemoralizowanej elity Holywoodu, od romansu do romansu. Sharon, trochę podobnie jak bohaterka Rosemary, została sama z ciążą, Polański wyjechał do Londynu przygotowywać film "Tragedia Makbeta" i był tam kiedy dokonano morderstwa. Więcej o Sharon Tate i klimacie Holywoodu lat 60-tych pod tym adresem: http://sharonowa.blogspot.com/
Wątek polski w tle morderstwa i filmu (Krzysztof Komeda prawdopodobnie został zabity przypadkowo przez Marka Hłaskę w trakcie jednej z licznych pijackich libacji, a Wojciech Frykowski (był mężem Agnieszki Osieckiej), przyjaciel Romana, zabity został przez bandę Masona w Beverly Hills) wykorzystany został przez propagandę PRL-u. Prasa opisywała "Dziecko Rosemary" jako promocję satanizmu i okultyzmu, a zbrodnię jako wynik życia w zgniliźnie moralnej Zachodu. Pokolenie "Niewinnych czarodziei" i "Pięknych dwudziestoletnich" odeszło w sposób gwałtowny.
Komentarze
Prześlij komentarz