zakochana w kinie

W serialu produkcji HBO "Dziewczyny" został przełamany schemat amerykańskich produkcji - jeśli akcja dzieje się w Nowym Yorku to na pewno piękni ludzie sukcesu będą jego bohaterami. Ale nie tutaj - bohaterkami są cztery niezbyt atrakcyjne dziewczyny, borykające się z brakiem pracy i brakiem stałego związku, stabilizacji, jednocześnie mające wysokie mniemanie o sobie. Może nawet mają za wysokie mniemanie o swoich talentach? Lena Duncham, która gra główną bohaterkę "Dziewczyn" w wieku 24 lat napisała scenariusz o sobie i swoich znajomych, ofiarach kryzysu 2008 roku w Stanach. Nie mają pracy, rodzice nie chcą ich już utrzymywać, nie mają pomysłu na siebie. "Dziewczyny" to serial odważny, łamiący stereotypy, pokazujący współczesną Amerykę, gdzie skończył się czas "american dream" - od pucybuta do milionera już nie działa. Z drugiej jednak strony młodzi ludzie nie uczestniczą w wyścigu szczurów jak ich 15 lat starsze koleżanki lub koledzy, mają cz

Polecam ten film przede wszystkim z powodu design'u. Niesamowite ubrania, meble, kolory! Świetne aktorstwo i historia miłosna nie z tej ziemi (bo z przyszłości). On samotny, borykający się z trudnym rozstaniem z żoną, a ona ...nie mogę zdradzić kim jest tytułowa "ona", bo zepsuję niespodziankę. Wrażliwiec z przyszłości, mężczyzna który przeszedł już genderową zmianę. Świetna muzyka w tle.

2 marca przyznane zostaną najważniejsze nagrody przemysłu filmowego na świecie - Oskary. Czekam co roku z niecierpliwością na ten dzień, zarywam noc żeby oglądać uroczystość na żywo, ale zawsze warto! W tym roku obstawiam Zniewolonego - najlepszy film, a Grawitacja weźmie za efekty, scenografię. Najlepszy aktor - będzie pojedynek pomiędzy Leo, Matthew a Chiwetel'em (Wilk kontra Witaj w klubie kontra Zniewolony). Najlepsza aktorka - bez wątpienia Cate Blanchet, jej rola w Blue Jasmin genialna! Drugoplanowy aktor - na pewno Fassbender za rolę w Zniewolonym, tak doskonale zagrał psychopatycznego właściciela plantacji, że nikt mu nie zagrozi - to w ogóle najlepsza kreacja w 2013 roku (moim skromnym zdaniem). Amy Adams za drugoplanową rolę w American hustle . Okaże się za tydzień czy miałam rację!

  Mrok ponurej Luizjany Jeden z najsłynniejszych seriali z zagadką w tle „Miasteczko Twin Peaks” Davida Lyncha otwiera odcinek, w którym zostaje znalezione ciało Laury Palmer. Tak zaczyna się większość seriali kryminalnych – morderstwo jest punktem wyjścia do prowadzonego później śledztwa. Podobnie zaczyna się nowy serial HBO „Detektyw”. Para policjantów dostaje zgłoszenie o rytualnym zabójstwie młodej kobiety. Zaczyna się śledztwo … konstrukcja znana z innych seriali zostaje jednak przełamana niekonwencjonalnym brakiem jedności czasu akcji. Historia zabójstwa zdarzyła się w 1995 roku, a widz dowiaduje się o niej z opowieści prowadzonej w 2012 roku przez dwójkę głównych bohaterów. Nie pracują już w policji, ale wspominają prowadzone śledztwo, opowiadają o swoich relacjach, o sobie nawzajem. Bohaterowie są w tym serialu najważniejsi, mistrzowsko grani przez Matthew McConaughey’a i Woody’ego Harrelsona. Obsadzenie hollywoodzkich aktorów w roli policjantów – partnerów było do

„American hustle” udowadnia, że można zrobić dobry film, w którym nie musi być mnóstwa scen seksu i przemocy. Ciekawy, zabawny i dający pozytywną energię! Szalone lata 70-te, błyszczące stroje i niesamowite fryzury. Muzyka, która porywa do tańca. Kiedy straciłam już wiarę w kino pojawił się na ekranach przestylizowany i przerysowany „American hustle”. W tym filmie nie chodzi o fabułę, historię dwójki oszustów wkręconych w większy niż myśleli przekręt z kongresmanami, politykami i mafiosami w tle. To jest hołd złożony kolorowym latom 70-tym! Od pierwszej do ostatniej sceny filmu uczestniczymy w sentymentalnej podróży do czasów epoki disco i filmów takich jak „Aniołki Charliego” czy   „Columbo”. Zabawę konwencją i kinem czas zacząć. Moja noga sama wystukiwała rytm szlagierów takich jak „Goodbye Yellow Brick Road” Eltona Johna czy ” How Can You Mend A Broken Hart” Bee Gees. Niezwykła scenografia, stroje bohaterek, od których nie można oderwać oczu, oczarowały mnie. Stylizac

Recenzja opublikowana w pismie Zadra w styczniu 2014 r. ( www.zadra.pl ) Wilk z Wall Street – film dla prawdziwych mężczyzn Często chodzę do kina, mam swoich ulubionych reżyserów i aktorów. Przyznaję, że Leonardo Di Caprio i Martin Sorsese nie należą do nich, więc może się uprzedziłam już idąc na „Wilka z Wall Street”? To dlaczego poszłam?? Bo 1 stycznia oprócz filmu „Hobbit” w najróżniejszych wariacjach (w 3D, 2D, z dubbingiem, z napisami) nic innego kina nie oferowały…Martin Scorsese jest przedstawicielem kina „męskiego” jeśli można tak nazwać jego filmy – pełne krwi, przemocy i głównego bohatera macho w starym stylu, z kobietą w roli dodatku, do tego najczęściej poniżanej, bitej lub w roli prostytutki. Dobrze znam filmy Scorsese, wiem co mnie czeka, idę. Historia oparta na faktach – Jordan Belfort w latach 80-tych wzbogacił się na handlowaniu akcjami śmieciowych spółek, wciskając kit nieświadomym zagrożenia klientom. Film od pierwszych scen już mnie rozczarował, ale myśl